Brak bezpieczeństwa wodnego to kryzys niedoboru. Niedobór wody występuje, gdy ludzie nie mogą zaspokoić swoich potrzeb wodnych z powodu niskiej jakości wody, przewagi popytu nad podażą, braku infrastruktury umożliwiającej dostęp lub niewłaściwego zarządzania instytucjonalnego, które nie uwzględnia potrzeb wszystkich.

Wraz ze wzrostem liczby ludności na świecie i kontynuacją rozwoju gospodarczego opartego na intensywnym wykorzystaniu zasobów, zasoby wodne i infrastruktura w wielu krajach nie nadążają za rosnącym zapotrzebowaniem. Niedobory wody już teraz zagrażają ponad miliardowi ludzi, a blisko dwie trzecie światowej populacji doświadcza okresów niedoboru.

Szczególnie dotknięte są niektóre grupy społeczne. Osoby ubogie i marginalizowane znajdują się na pierwszej linii kryzysu wodnego, ponieważ w czasie niedoboru mają najmniejsze możliwości finansowe, by zapewnić sobie dostęp do wody. Brak wody wpływa na ich zdolność do utrzymania zdrowia, ochrony rodziny i zarabiania na życie. Dla wielu kobiet i dziewcząt niedobór wody oznacza konieczność czasochłonnego i wyczerpującego jej pozyskiwania, co zwiększa ryzyko napaści fizycznych i często uniemożliwia zdobycie wykształcenia lub podjęcie pracy.

Kryzys klimatyczny pogłębia niedobór wody. Zmieniają się wzorce opadów, wysokie temperatury przyspieszają parowanie z zbiorników wodnych, a zasoby wody lądowej – przechowywanej w glebie, śniegu i lodzie – kurczą się. Skutkuje to zwiększonym niedoborem wody, który zakłóca funkcjonowanie społeczeństw.

Brak danych oznacza brak zintegrowanego zarządzania. Wiele krajów nie posiada dobrze rozwiniętych systemów monitorowania zasobów wodnych, co uniemożliwia zintegrowane zarządzanie zasobami wodnymi, pozwalające na równoważenie potrzeb społeczności i gospodarki, szczególnie w czasie niedoboru. Często niekontrolowane zapotrzebowanie przemysłu na wodę, zanieczyszczenie wody spowodowane działalnością komercyjną i rolniczą oraz nieszczelne sieci wodociągowe przyczyniają się do braku wody dla osób, które najbardziej jej potrzebują.

Woda musi być traktowana jako zasób deficytowy. Zintegrowane zarządzanie zasobami wodnymi (IWRM) zapewnia szerokie ramy dla rządów, by dostosować wzorce wykorzystania wody do potrzeb różnych użytkowników, w tym środowiska.

Każdy gracz musi odrzucić ze swojej ręki lub obszaru gry 1 kartę za każdy pasek wzrostu temperatury.

Gracze mogą zmniejszyć ten efekt o 1 za każdy żeton odporności środowiskowej na swojej planszy.

Na przykład: 3 paski wzrostu temperatury – 2 odporności środowiskowe = odrzuć 1 kartę.

Karty odrzucane z obszaru gry mogą pochodzić z dowolnego miejsca dowolnego stosu, w tym jego wierzchu. Jeśli gracz odrzuci wierzchnią kartę ze stosu, akcja na karcie bezpośrednio poniżej tej odrzuconej staje się dostępna.

Żetony odporności nie są odrzucane.

• Reimagining WASH Water security for all (UNICEF) 

• The State of Food and Agriculture (FAO)

• Dowiedz się, jaki jest plan przeciwdziałania suszy w Twojej okolicy i stosuj się do niego w okresach suchej pogody.

• Zabiegaj o to, by rząd wprowadził solidne regulacje przeciwko zanieczyszczeniom przemysłowym, rolniczym i komercyjnym, wymagając od firm łamiących przepisy pokrycia kosztów działań naprawczych i odbudowy ekologicznej.

• Zabiegaj o bezpieczne, dobrze utrzymane systemy wodociągowe o niskim poziomie wycieków w Twojej okolicy, zarządzane przez instytucje publiczne.